İçinde bulunulan konjonktür yerini elbet bir başkasına bırakacak. Cezaevlerinin bir sorun olarak devrimciler açısından da "soğuduğu" bir moment yaşanacak. Ama öyle görünüyor, devrimci hareket, her halükarda, esaslı bir teknik reorganizasyon ihtiyacı içindedir.

Konjonktürün sonu, tanımı gereği belirsizdir. Halen süren ölüm orucu eylemleri, çok tahripkar sonuçları olsa da, muhakkak devrimci bir inisiyatifle sonuçlanacaktır. Bu, gerçeğimiz ve şiarımızdır. Biz kalanlar, adaletsizce, gidenlerin kanlarından besleneceğiz.

"Kürde sıkacağınız iki mermiden birini bana ayırın" diyen Perinçek de solcudur, "Sahte solcular, ABD'nin güdümünde devlete karşı savaşıyor" diyen Perinçek de solcudur.

"Kürde sıkacağınız iki mermiden birini bana ayırın" diyen Perinçek de solcudur, "Sahte solcular, ABD'nin güdümünde devlete karşı savaşıyor" diyen Perinçek de solcudur.

Devlet, 19 Aralık 2000'de Türkiye devrimci hareketine yönelik en ağır saldırılardan birini yaptı. Hapishanelerde süren birleşik ölüm orucu eylemini tasfiyeyi ve devrimci tutsakları F tipi hapishanelere göndermeyi amaçlayan saldırıda 28 devrimci şehit düştü. Aşağıda yer verdiğimiz yazı, o günlerin ağır atmosferinde yazılmış ve TvP'nin Ocak 2001 tarihli 21. Sayısında yayınlanmıştı.

Artık yeni bir dönemde miyiz?

Buna kuşku yok. Her ne kadar bu döngüden çıkmak için yapsa da, cezaevleri eksenli bir mücadele yürüten Türkiye devrimci solu, cezaevlerindeki konumunu yitirmiştir. Cezaevleri artık onun için en azından bir dönem boyunca, örgütlülüğünü sürdürdüğü bir yer olmaktan çıkmıştır. Bu, ne denirse densin, bir yenilgidir.

HDP, sadece HDP değildir. Bu parti, Kandil’de kurumlaşan, Kobane’de savaşan, Şengal’de alan tutan, Kuzey’de TSK’yla tepe manevraları yapan ve nihayet, TC hukukî rejimi doğrultusunda örgütlenmiş politik aygıtlar inşa eden Kürdistan Özgürlük Hareketinin arkasında oluşuyla çok değerlidir ve başka nedenlerle değil, bu partiye salt bu nedenle oy verilmelidir.