Kaypakkaya nüfuzundan kurtuluşun adresinin “eski” ya da “yeni” Aydınlık olması tarihsel bir ibret vesikasıdır. Bu örgütler civarında Kaypakkaya’ya mesafelenmek ile sağcılık birbirine sıkıca bağlı bir seyir izlemektedir. Artık 1978-79’dan itibaren Kaypakkaya’nın görüşleri güya aşılmıştır ve sağcılığın iki türü olarak, devletçi (eski-Aydınlık) ya da sınıfçı (yeni-Aydınlık) sosyalizm anlayışına ulaşılmıştır.

Gereksinim, Kılıçdaroğlu cephesini, göksel değerler sonucu değil bayağı zorunlu gerekçelerle HDP ile müzakereye itmektedir. Görece tatminkâr ya da son derece sınırlı olabilecek bu işlemin niteliği demokratiktir. Kılıçdaroğlu cephesinin tarihsel misyonu bu işlemi olanca sınırlı şekilde bitirmek iken, HDP’ninki mümkün olduğunca genişletmektir. Demokrasi atla deve değildir ama HDP dolayısıyla özgül bir gerçektir

Biz, depremin yarattığı felaketin suçlusunun teşhisi konusunda, Demirtaş’a ek olarak Kılıçdaroğlu ve Akşener gibi tarihsel düşmanlarımızı temsil eden figürlerle benzer görüşteyiz, ama sosyalistlerin çoğuyla bu konuda ayrı düşüyoruz. Sosyalistlerin genel görüşüne göre suçlu kapitalizmle, burjuvaziyle, neo-liberalizmle, rant düzeniyle birlikte Tayyip Erdoğan’dır.

Türkiye’de devrimcilerin devrimciliğini ancak bu tür söyleme boğulmuşlukla koruyabildiği ve yeniden-üretebildiği söylenebilecektir. Bu, bedeli çok ağır bir işlemdir; bir yandan son derece yanlış yolda edinilmiş ve gerçek hallerde ne yapacağına ilişkin hazırlığı olmayan bir devrimcilik tarzı şekillenecek, öte yandan ezilenler nezdinde gerçeklik duyusu olmayan devrimciler algısı katılaşacaktır.

Çin’deki sorunlardan dolayı özgürlükçü ve demokratik ya da işçici ideolojilerinin bir kez daha parlak bir şekilde kanıtlandığını gören ve kendilerinden bir kez daha ziyadesiyle hoşnut olan sosyalistler, mücadeleyi ve sosyalist iktidarı bu dünyada bu gerçeklik içinde değil zaten zihinlerinde vermekte ve kurmaktadır. Komünizm onların kafasının içindedir.

 Son derece kıt bulunan insanoğullarından Garbis gibi biriyle, saygınlığa dayanan kontrollü bir mesafe içinde olmanın tarihsel bir kusur ve belki bir suç olduğunu çoğu zaman sezgisel de olsa sürekli yaşıyordum.

Az bir kısmı hariç sol çevreler, dünya devletleri arasında ayrım yapmayı reddediyor; bütün devletlere ayrımsız düşmanlık besleyen ideolojik eğilimden besleniyor. Bu, politik teori bakımından anti-Leninizm olmak yanında pratikte daha vahim bir hal olarak, ‒çoğu örnekte niyetinin tamamıyla karşısında bir sonuçla‒ gerçekte solculuk değil sağcılık yani bir tür reformizmdir.

İbrahim Kaypakkaya şahsında “terör örgütü propagandası” yapıldığı suçlamasıyla TvP’ye açılan davanın 15 Kasım 2021 günü Ankara’da yapılan duruşmasında yazarımız Metin Kayaoğlu’nun savunmasını ilginize sunuyoruz.