Çin Komünist Partisi'nin (ÇKP) 20. Kongresi (16-22 Ekim 2022) yerinde izlediğim üçüncü kongre. 2012'deki 18. Kongreden aklımda Hu Jintao'nun görevinin sona ermesi dışında pek bir şey kalmadı.
“Kim yapmış olursa olsun bu saldırıyı lanetliyoruz” demek işte o yüzden tatmin etmiyor TKP’yi. TKP, tam da kendinin zamanı geldiği şevkiyle çakacaktır söylevi: Saldırıyı yaptığından emin olunan Kürt Hareketinin varlığını oturttuğu amaç lanetlenmelidir asıl.
Hu Jintao’yu zorla salondan çıkaran Batı’nın dezenformasyon medyası
Kamuran Kızlak
ÇKP’nin (ve sistemin) siyasi-ideolojik olarak liberalleşmesi hatta liberalliğe kapı aralaması bile Deng’in kitabında yoktur. Çırakları olan Jiang ve Hu, ustaları Deng’i işte bu siyasi-ideolojik liberalleşme konusunda geçtiler.
ÇKP kaynaklarında tanımlandığı haliyle, yaşanan sanayileşme atılımı gerçekte devam etmekte olan sanayi devrimi sürecidir. Çin’in sanayileşmesi “makine üreten makinelerin de üretildiği” bir sanayileşmedir; Çin, emperyalist ülke firmalarının montaj üssü değildir. Bu nedenle, bu yazıda sanayileşme ve sanayi devrimi aynı anlamda kullanıyorum.
Modern kapitalist sistemin toplumsal yaşamda meydana getirdiği köklü değişimler, kapalı köy ekonomilerinin kabuklarının kırılmasına, kırsal nüfusun büyük bir bölümünün topraklarını bırakıp kentlere akmasına yol açmış, palavracılarıyla, yalancılarıyla, hırsızlarıyla ve delileriyle bu kültürel varoluş tarzı kentlerin varoşlarında eriyip gitmişti.
Bugünkü iktidar, yani AKP ile Ergenekon ya da derin devletin bir bölümünün ittifakı ya da isterseniz Türk devleti, istese de ABD-AB emperyalist blokundan kopamaz ve Rusya ve/ ya da Çin ile stratejik bir ittifaka giremez.
Özellikle 12 Eylül öncesi kontra-sivil faşist güçlerin silahlı saldırıları, kitlelere militanlıkları ile önderlik etmeleri dışında, günlük hayatın içinde yeni bir insan prototipini temsil eden kişilere yönelmiştir.
Kutsallarını Afiyetle Yediğimiz Hindulara Ayıp Olmuyor mu?
Ali Ekber Kaypakkaya
[...] bir kez daha sormak gerekmiyor mu: Geçmişin mağdur edilmiş, ezilmiş mazlumları; gelecekte egemen olduklarında yeni zalimler mi olacak? Tarih tekerrür mü edecek?
Çin'in fantastik ekonomik büyümesini, yürürlükte kapitalizmden başka bir sosyal sistem olduğunu kabul etmeden açıklayamazsınız.
Ukrayna’dan Tayvan’a “Yeni Dünya Düzeni” 3: Barışçıl yeniden birleşme
Kamuran Kızlak
ÇKP ileri gelenleri bunun Tayvan halkının gururunu kıracağını, kırgınlık yaratacağını, Çin’i halk gözünde işgalci durumuna düşüreceğini ve bu yüzden gerçek bir çözüm olmayacağını düşünüyorlar.
Diğer...
Günümüz Devrimciliği ve Bir Karikatür Üzerine Notlar
İsmail Güney Yılmaz
... karikatürize bir devrimcilik algısının paydaşları arasında sadece devrimci düşmanları ile devrim kaçkınları değil, kendini bizzat solda tanımlayanlar, hatta kimi bu devrimci akımlardan gelenler ve mücadelenin bir yerinden tutanlar da var.
Henry Kissinger’la söyleşi: “Ukrayna Savaşı İçin Verilecek ‘Uygun Bir Tarihsel Örnek Yok’”
Bernhard Zand
Bu savaş bittiğinde sorun, Rusya’nın Avrupa’yla – ki her zaman istediği gibi – uyumlu bir ilişki mi kuracağı yoksa Avrupa sınırlarında bulunan bir Asya ileri karakolu mu olacağıdır. Ve bunun iyi bir tarihsel örnegi bulunmamaktadır.
Bu aklın varacağı yer, “asi” olan herkesin “toplumsal huzuru bozmak”tan sorgusuz sualsiz tarihin çarmıhına gerilmesi olacaktır.
Bu seçeneksizliğe ailemizden ilk itiraz edendi İbrahim. Gerçeklerle ütopyanın çatıştığı noktada, ayaklarını kendisini var eden topraklara sağlam basarak, “gerçek”lerin bir kader değil, değiştirilebilecek bir veri olduğunu gösterdi.